Ang Boyfriend Kong Artista (60 page)

Dress it up with the trappings of love

I'll be captivated

I'll hang from your lips

Instead of the gallows of heartache that hang from above

"I'll be talaga yung song? Ganun?"
Nagnod siya at nagsmile. Yung kamay ko, pinulupot ko na lang sa leeg niya habang yung kamay niya, nasa waist ko.

We're dancing slowly. Parehas kaming nagtititigan. His eyes, wow. Ang mesmerizing tignan. I memorized all his facial features.

I'll be your crying shoulder

I'll be your love suicide

and I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

"I love you Eya..."

And then, I leaned down and kissed him.

The kiss was short. But that's the signal I need.

"I love you too, Bryan. Sinasagot na kita."
Medyo nashock siya, pero napalitan 'to ng smile.

"Thank you for this. Eya. I'll never hurt you."
Then he kissed me again.

Pero, being the usual Bryan, bumitaw siya sa kiss.
"The only thing I think that will hurt you is when

I
bite
your lips when I'm kissing you.

"

I'll be your crying shoulder

I'll be your love suicide

and I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

And he leaned again to kiss me.

I guess, September 13 is our day.

Di naman pala lahat ng 13, malas eh. Minsan, special pa. :"">

Lalo na when you're sharing it with a special person.

48.

Eya's POV

"So class, now is the time to............"
Hindi ako makaconcentrate sa activity na 'to. Last day na ng retreat pero hindi pa rin ako matino. Haha. Napatingin ako sa boys, syempre kay Bryan, at nagshare ng knowing look sa kanya.

Last night, we kissed a lot. Naaadik ako sa halik niya. Grabe, heads over heels na ako kay Bryan. Mahal ko na talaga siya. Tumingin na rin siya sakin at nagbit ng lip. Nagbit rin ako ng lip. Tae, natetempt na naman ako. PG-13 'tong kwentong 'to, hindi R18, Eya! =_=

Ang gwapo talaga ng boyfriend ko.

"Get ready for your retreat letters, class. Give them to the receiver and afterwards, read your

received retreat letters silently. And contemplate and reflect too. Okay? Start now."
Natauhan naman ako nun. Oh well papel, tumayo na rin ako at sumunod. Binigay ko yung retreat letters ko sa mga bibigyan ko, which is yung barkada, sila Lars at Yoma, yung ibang friends ko sa classroom at kay Hubby. :"">

Habang hawak-hawak ko yung letters ni Mama, Desi, Kuya Prince at ni Papa (yes, yung papa ko may iniwan na letter samin ni Desi at Kuya Prince, bago siya mamatay), binigay na rin sakin ng barkada, at ng iba kong classmates yung letter nila sakin. Pati rin si Bryan, na tumabi sakin.

"Handa ka na bang umiyak?"

"Bring it on."
Tapos binuksan ko na yung letters, ganun rin si Bryan.

Tahimik lang kaming nagbabasa. Binasa ko muna yung mga letters ng mga classmates ko, tapos nung sa barkada na, di ko na napigilan, naiyak na ako. Tapos dagdag mo pa na nabasa ko na yung kay Bryan, lalo tuloy akong naiyak.

Nagulat ako ng biglang humawak si Bryan sa arms ko at ang higpit ng hawak niya. Napatingin ako sa kanya at may

luha na sa mata niya.

"Bryan..."

"Si Mom and D-dad..."
Hinush ko siya at hinayaan siyang umiyak sa shoulder ko. Di ko na kailangan tanungin kung bakit. I know, he's feeling pain. Bihira lang 'tong umiyak. Ano kaya laman ng letter niya? Hayy. Sana okay lang siya.

Time to read my family's retreat letters.

Sabi na eh, lalo lang akong iiyak. Grabe, nakakaiyak yung letter ni Kuya Prince at ni Desi. :"((

Nung nabasa ko yung kay Mama, kulang na lang maglupasay ako. Grabe, niyakap na lang ako ni Bryan.

Nung babasahin ko na yung kay Papa. Naduwag ako.

"Bryan, a-ayaw kong basahin 'to. *sniff* Baka--"

"Letter yan sayo ni Papa mo. You need to read it. Okay? I'm here."

Binuksan ko yung letter ni Papa, at sabi na, mas lalo akong maiiyak. Nababasa na nga yung letter dahil sa pesteng luha na 'to.

Dear Baby Girl,

Siguro, kapag nabasa mo 'to. Dalaga ka na. Sorry kung lagi ko kayong iniiwan ni Papa ha? Alam mo naman, ang

pagiging firefighter sa ibang bansa ang trabaho ko, at ang passion ko. Eto lang kinabubuhay natin. Basta, tandaan mo, mawala man ako sa tabi mo, lagi akong andyan sa puso mo.

I love you, baby girl ko. I hope makakasayaw pa kita sa debut mo, o kaya, andyan lang sana ako kapag ggraduate ka, hassle kasi 'tong trabaho na 'to eh.

Basta, mahal ko kayo nila Mama mo. Don't ever change. Be a good girl, Daniella. I'm counting on you.

- Daddy

"P-papa... Papa...."
Naintindihan siguro ni Bryan yung naramdaman ko kaya niyakap niya ako ulit. I buried my face on his chest. Feeling ko sasabog yung puso ko, sa sakit. Namimiss ko papa ko. Namimiss ko siya.

"Eya? Kahit anong mangyayari, di kita iiwan. Okay?"
That's enough reassurance na kahit isang tao, hindi ako iiwan kahit anong mangyari.

Ano ba yan, iyakin talaga ako.

Namimiss ko talaga si Papa. Namimiss.

Malapit na pala death anniversary niya noh? Sa September 24 na. Wait, death anniversary rin yun ni Bettina at

birthday ni Bryan diba?

Coincidence. Imbes na isipin ko yun, tuluyan na lang akong umiyak.

I miss you, Dad. I miss you. Sana buhay ka pa...

Kung hindi ka lang sana namatay sa fire accident mo nung nasa ibang bansa ka eh. ;'((((((

49.

Bryan's POV

Ambilis ng araw. September 24. Two weeks after naging kami ni Eya. Napangiti naman ako nun.

And it's my birthday today. Pero bakit ganun? I don't feel like celebrating. Nadala na siguro ako sa accident ni Bettina dati. She died because of me.

On my birthday.

Nagpray na lang ako sa soul niya. Di ko siya mabibisita, nasa States kasi yung tomb niya. Pinagpray ko na rin yung tatay ni Eya.

Habang kumakain ako ng breakfast, napatingin ako sa window and f.ck! >__<

F.ck. Dumami pa yung reporters sa labas ng bahay ko. It's only 9AM. Tinawagan ko na nga si Tita K para mapaalis naman yung mga reporters, pero sabi niya, sasama daw yun sa image ko. Tatawagin daw akong brat at maarte. Ano

ako babae? Geez.

Can't I have some privacy on my birthday? Tsk tsk. =____________=

I decided na harapin na lang sila at magthank-you. Bla bla. Pero ngayon, tinatamad pa ako eh.

Lalabas na nga muna ako. Para di hassle. Ugh.

"There's Bryan Lim!"

"Happy Birthday!"

"Yes, Happy 18th! Binata ka na!"

Nagsmile ako sa kanila.
"Thank you for coming. I appreciate it. So yeah."
Tapos kinausap ko rin sila isa-isa at polite na sinabi na gusto ko ng privacy. HEHEHE. Okay lang naman daw sa kanila yun. Pero knowing the media,

they'll never shut up.

Whatever. After ilang minutes, pumasok na rin ako.

Mas mabuting manuod na lang muna ako ng TV. Di na ako updated. Pag-open ko sa Channel 2, mukha ko nakalabas.

Headline?

"Happy Birthday Bryan Lim!"
bla bla. Nilipat ko, ganun rin. Puro Happy Birthday, tapos iniinterview yung mga feeling close na artista rin sakin. Tss. Yung iba nga di ko kilala eh! Kung makapag-greet, may pa"bro" pa. Mga trying hard.

Hindi naman sa nagiging judgemental ako ha. You know, it's a part of a man's ego. Ayoko lang ng ganun. Mas

mabuting maging totoo ka sa sarili mo.

F.ck. Ano ba yan, najejelly ako. I'm starting to sound like a girly girl. Eww.

Pero di pa rin ako masaya kahit LEGAL AGE na ako starting today. 18 years old nako eh. Awesome! I have a new car anyways. Bumili ako. Regalo ko sa sarili ko. Pero I feel empty pa din. Parang... may kulang.

May isang option pa naman para maging masaya 'tong birthday ko eh.

Syempre, ang makasama ko ang girlfriend ko. :""> Oo na, I'm whipped. By her. Napangiti tuloy ako unconsciously.

Ewan ko ba. Simula nung dumating siya sa buhay ko. Nag-iba na ako. Yes, at first, sobrang nairita ako sa kanya, tapos, ayun. Na-attract ako sobra sa kanya, to the point na yayayain ko siyang magkaroon kami ng fake contract.

Tapos, akalain mo yun? bibigay rin yung puso ko sa kanya?

Maiinlove ako sa kanya ng ganito? Oh diba? Unbelievable. Aish! Ang corny ko na !@#$! Totoo nga ang sabi ng nag-interview samin ni Eya dati.
*A person is really special of he/she could bring out the sweetness in you no matter how
unexpressive you are.*
Tignan mo, ang sweet ko na tuloy sa kanya. Nakakaasar na nakakatuwa yung feeling. Lagi ko pa siyang namimiss! Hinahanap ko siya. Badtrip nga eh. Mukha akong tanga dito kakatitig sa picture naming dalawa.

Hays.

Inupdate ko na facebook ko, daming greeting sa fanbase ko sa facebook at sa mismong website ko kaya ayun, pero sa totoong facebook ko, isa lang ang nakapukaw ng atensyon ko. Ang greeting ng girlfriend ko. Parehas kami ng DP, yung picture nga namin nung sa interview. Isang picture lang. Hays. I want to create memories with her! I love her.

Ang status nga namin eh
"married"
eh. Hahaha. Pinilit ko pa siya nun. Kahit nagkaroon rin ng issue yun. LOL.

Status lang naman ah? Tototohanin ko ba? Siguro someday. =D

Matawagan na nga siya. Hawak-hawak ko na yung phone ko at ididial na yung number niya sa phone ko, ng biglang

may incoming call.

Why is Mom calling?

I admit, I miss her. Even Dad. Ewan ko ba, eversince nabasa ko yung retreat letter ko galing sa kanila, I loosen up a bit. I understand na nangungulila lang sila kay Bettina. Bakit, ako rin naman eh. She's my sister. Pero kahit ganun man si Dad, I understand him. Anak niya eh.

Kung ako na lang kaya yung namatay? Aarte ba si Dad ng ganyan? Tss. -_____- Sinagot ko na lang yung phone call.

"Oh ma? You called."

"Anak ko!"
Narinig kong sigaw ni Mom sa kabilang linya. Napasmile naman ako nun.
"How are you? Wait, hold
on. I'm baking cookies kasi."

"Cookies? Wait. Sugardough?"

"Yes.We're bringing it as as offering to your sister's first death anniversary."
Bigla akong nanghina nun.

Di ba nila naalala na birthday ko? Not to be selfish or anything. Pero, birthday ko? Amp naman. =_=

"Ganun po ba? I prayed for Bettina anyways."
Narinig kong nag-sniff siya sa kabilang linya.

"I know, you miss Bettina too. I miss her, lalo na yung Dad mo. He's hiding his weakness, pero di niya
mapigilan. Ayun, iyak ng iyak nung nalaman niyang September 24 ngayon."

I forced a smile. Para di ako malungkot. As if naman makikita ni Mom yung smile ko. Pero kailangan eh. Baka maiyak lang ako. Hindi ako palaiyak na tao.

"Ma?"

"Yes?"

"I'll end the call na. I need to call Eya pa kasi. Bye ma."
Papatay ko na sana yung phone ng biglang lumakas yung boses niya sa kabilang linya.

Napangiti ako sa sinabi niya. Wow, best birthday gift ever from them.