The Art of Love (21 page)

[E
NGLISH
:
Don’t ask her…
]

               
Nec quotus annus eat, nec quo sit nata, require,

    
               
Consule, quae rigidus munera Censor habet:

665         
Praecipue si flore caret, meliusque peractum

    
               
Tempus, et albentes iam legit illa comas.

               
Utilis, o iuvenes, aut haec, aut serior aetas:

    
               
Iste feret segetes, iste serendus ager.

               
Dum vires annique sinunt, tolerate labores:

670         
    Iam veniet tacito curva senecta pede.

               
Aut mare remigiis, aut vomere findite terras,

    
               
Aut fera belligeras addite in arma manus,

               
Aut latus et vires operamque adferte puellis:

    
               
Hoc quoque militia est, hoc quoque quaerit opes.

675         
Adde, quod est illis operum prudentia maior,

    
               
Solus et artifices qui facit, usus adest:

               
Illae munditiis annorum damna rependunt,

    
               
Et faciunt cura, ne videantur anus.

               
Utque velis, venerem iungunt per mille figuras:

680         
    Invenit plures nulla tabella modos.

               
Illis sentitur non inritata voluptas:

    
               
Quod iuvet, ex aequo femina virque ferant.

               
Odi concubitus, qui non utrumque resolvunt;

    
               
Hoc est, cur pueri tangar amore minus.

685         
Odi quae praebet, quia sit praebere necesse,

    
               
Siccaque de lana cogitat ipsa sua.

               
Quae datur officio, non est mihi grata voluptas:

    
               
Officium faciat nulla puella mihi.

               
Me voces audire iuvat sua gaudia fassas,

690         
    Quaeque morer meme sustineamque rogent.

               
Aspiciam dominae victos amentis ocellos:

    
               
Langueat, et tangi se vetet illa diu.

               
Haec bona non primae tribuit natura iuventae,

    
               
Quae cito post septem lustra venire solent.

695         
Qui properant, nova musta bibant: mihi fundat avitum

    
               
Consulibus priscis condita testa merum.

               
Nec platanus, nisi sera, potest obsistere Phoebo,

    
               
Et laedunt nudos prata novella pedes.

               
Scilicet Hermionen Helenae praeponere posses,

700         
    Et melior Gorge, quam sua mater, erat?

               
At venerem quicumque voles adtingere seram,

    
               
Si modo duraris, praemia digna feres.

               
Conscius, ecce, duos accepit lectus amantes:

    
               
Ad thalami clausas, Musa, resiste fores.

705         
Sponte sua sine te celeberrima verba loquentur,

    
               
Nec manus in lecto laeva iacebit iners.

               
Invenient digiti, quod agant in partibus illis,

    
               
In quibus occulte spicula tingit Amor.

               
Fecit in Andromache prius hoc fortissimus Hector,

710         
    Nec solum bellis utilis ille fuit.

               
Fecit et in capta Lyrneside magnus Achilles,

    
               
Cum premeret mollem lassus ab hoste torum.

               
Illis te manibus tangi, Briseï, sinebas,

    
               
Imbutae Phrygia quae nece semper erant.

715         
An fuit hoc ipsum, quod te, lasciva, iuvaret,

    
               
Ad tua victrices membra venire manus?

               
Crede mihi, non est veneris properanda voluptas,

    
               
Sed sensim tarda prolicienda mora.

               
Cum loca reppereris, quae tangi femina gaudet,

720         
    Non obstet, tangas quo minus illa, pudor.

               
Aspicies oculos tremulo fulgore micantes,

    
               
Ut sol a liquida saepe refulget aqua.

               
Accedent questus, accedet amabile murmur,

    
               
Et dulces gemitus aptaque verba ioco.

725         
Sed neque tu dominam velis maioribus usus

    
               
Desere, nec cursus anteat illa tuos;

               
Ad metam properate simul: tum plena voluptas,

    
               
Cum pariter victi femina virque iacent.

               
Hic tibi versandus tenor est, cum libera dantur

730         
    Otia, furtivum nec timor urget opus.

               
Cum mora non tuta est, totis incumbere remis

    
               
Utile, et admisso subdere calcar equo.

[E
NGLISH
:
Here this part…
]

               
Finis adest operi: palmam date, grata iuventus,

    
               
Sertaque odoratae myrtea ferte comae.

735         
Quantus apud Danaos Podalirius arte medendi,

    
               
Aeacides dextra, pectore Nestor erat,

               
Quantus erat Calchas extis, Telamonius armis,

    
               
Automedon curru, tantus amator ego.

               
Me vatem celebrate, viri, mihi dicite laudes,

740         
    Cantetur toto nomen in orbe meum.

               
Arma dedi vobis: dederat Vulcanus Achilli;

    
               
Vincite muneribus, vicit ut ille, datis.

               
Sed quicumque meo superarit Amazona ferro,

    
               
Inscribat spoliis “N
ASO MAGISTER ERAT
.”

[E
NGLISH
:
But now the…
]

745         
Ecce, rogant tenerae, sibi dem praecepta, puellae:

    
               
Vos eritis chartae proxima cura meae!

[E
NGLISH
:
Having armed Greeks…
]

               
Arma dedi Danais in Amazonas; arma supersunt,

    
               
Quae tibi dem et turmae, Penthesilea, tuae.

               
Ite in bella pares; vincant, quibus alma Dione

    
               
Faverit et toto qui volat orbe puer.

5             
Non erat armatis aequum concurrere nudas;

    
               
Sic etiam vobis vincere turpe, viri.

               
Dixerit e multis aliquis “quid virus in angues

    
               
Adicis, et rabidae tradis ovile lupae?”

               
Parcite paucarum diffundere crimen in omnes;

10           
    Spectetur meritis quaeque puella suis.

               
Si minor Atrides Helenen, Helenesque sororem

    
               
Quo premat Atrides crimine maior habet,

               
Si scelere Oeclides Talaioniae Eriphylae

    
               
Vivus et in vivis ad Styga venit equis,

15           
Est pia Penelope lustris errante duobus

    
               
Et totidem lustris bella gerente viro.

               
Respice Phylaciden et quae comes isse marito

    
               
Fertur et ante annos occubuisse suos.

               
Fata Pheretiadae coniunx Pagasaea redemit:

20           
    Proque viro est uxor funere lata viri.

               
“Accipe me, Capaneu! cineres miscebimus” inquit

    
               
Iphias, in medios desiluitque rogos.

               
Ipsa quoque et cultu est et nomine femina Virtus:

    
               
Non mirum, populo si placet illa suo.

25           
Nec tamen hae mentes nostra poscuntur ab arte:

    
               
Conveniunt cumbae vela minora meae.

               
Nil nisi lascivi per me discuntur amores;

    
               
Femina praecipiam quo sit amanda modo.

               
Femina nec flammas nec saevos excutit arcus;

30           
    Parcius haec video tela nocere viris.

               
Saepe viri fallunt: tenerae non saepe puellae,

    
               
Paucaque, si quaeras, crimina fraudis habent.

               
Phasida iam matrem fallax dimisit Iason:

    
               
Venit in Aesonios altera nupta sinus.

35           
Quantum in te, Theseu, volucres Ariadna marinas

    
               
Pavit, in ignoto sola relicta loco!

               
Quaere, novem cur una viae dicantur, et audi

    
               
Depositis silvas Phyllida flesse comis.

               
Et famam pietatis habet, tamen hospes et ensem

40           
    Praebuit et causam mortis, Elissa, tuae.

               
Quid vos perdiderit, dicam? nescistis amare:

    
               
Defuit ars vobis; arte perennat amor.

               
Nunc quoque nescirent: sed me Cytherea docere

    
               
Iussit, et ante oculos constitit ipsa meos.

45           
Tum mihi “Quid miserae” dixit “meruere puellae?

    
               
Traditur armatis vulgus inerme viris.

               
Illos artifices gemini fecere libelli:

    
               
Haec quoque pars monitis erudienda tuis.

               
Probra Therapnaeae qui dixerat ante maritae,

50           
    Mox cecinit laudes prosperiore lyra.

               
Si bene te novi (cultas ne laede puellas!)

    
               
Gratia, dum vives, ista petenda tibi est.”

               
Dixit, et e myrto (myrto nam vincta capillos

    
               
Constiterat) folium granaque pauca dedit;

55           
Sensimus acceptis numen quoque: purior aether

    
               
Fulsit, et e toto pectore cessit onus.

               
Dum facit ingenium, petite hinc praecepta, puellae,

    
               
Quas pudor et leges et sua iura sinunt.

               
Venturae memores iam nunc estote senectae:

60           
    Sic nullum vobis tempus abibit iners.

               
Dum licet, et vernos etiamnum educitis annos,

    
               
Ludite: eunt anni more fluentis aquae;

               
Nec quae praeteriit, iterum revocabitur unda,

    
               
Nec quae praeteriit, hora redire potest.

65           
Utendum est aetate: cito pede labitur aetas,

    
               
Nec bona tam sequitur, quam bona prima fuit.

               
Hos ego, qui canent, frutices violaria vidi:

    
               
Hac mihi de spina grata corona data est.

               
Tempus erit, quo tu, quae nunc excludis amantes,

70           
    Frigida deserta nocte iacebis anus,

               
Nec tua frangetur nocturna ianua rixa,

    
               
Sparsa nec invenies limina mane rosa.

               
Quam cito (me miserum!) laxantur corpora rugis,

    
               
Et perit in nitido qui fuit ore color.

75           
Quasque fuisse tibi canas a virgine iuras,

    
               
Spargentur subito per caput omne comae.

               
Anguibus exuitur tenui cum pelle vetustas,

    
               
Nec faciunt cervos cornua iacta senes:

               
Nostra sine auxilio fugiunt bona; carpite florem,

80           
    Qui, nisi carptus erit, turpiter ipse cadet.

               
Adde, quod et partus faciunt breviora iuventae

    
               
Tempora: continua messe senescit ager.

               
Latmius Endymion non est tibi, Luna, rubori,

    
               
Nec Cephalus roseae praeda pudenda deae.

85           
Ut Veneri, quem luget adhuc, donetur Adonis:

    
               
Unde habet Aenean Harmoniamque suos?

               
Ite per exemplum, genus o mortale, dearum,

    
               
Gaudia nec cupidis vestra negate viris.

               
Ut iam decipiant, quid perditis? omnia constant;

90           
    Mille licet sumant, deperit inde nihil.

               
Conteritur ferrum, silices tenuantur ab usu:

    
               
Sufficit et damni pars caret illa metu.

               
Quis vetet adposito lumen de lumine sumi?

    
               
Quisve cavo vastas in mare servet aquas?

95           
Et tamen ulla viro mulier “non expedit” inquit?

    
               
Quid, nisi quam sumes, dic mihi, perdis aquam?

               
Nec vos prostituit mea vox, sed vana timere

    
               
Damna vetat: damnis munera vestra carent.

               
Sed me flaminibus venti maioris iturum,

100         
    Dum sumus in portu, provehat aura levis.